Mina cena 

MINA

Zespół Mina pracuje nad stworzeniem wydajnego systemu płatności rozproszonych, który umożliwi użytkownikom natywną weryfikację platformy od samego początku - bloku genesis. Jej dokumentacja techniczna nazywa to „zwięzłym blockchainem”.

Protokół wykorzystuje Zero-Knowledge Succinct Non-Interactive Arguments of Knowledge (zk-SNARKs), dowód kryptograficzny, który umożliwia uwierzytelnienie informacji bez ujawniania tych informacji. Jednak umożliwienie użytkownikowi prześledzenia platformy z powrotem do jej bloku genezy byłoby niepraktyczne w dużej sieci. W związku z tym Mina przyrostowo przetwarza SNARKS, które koncentrują się tylko na kilku ostatnich blokach — co oznacza, że użytkownicy końcowi sprawdzają dowód skompresowany w zk-SNARK, zamiast całej historii transakcji bloku.

Sercem protokołu Mina jest MINA, jego natywna waluta, która spełnia funkcję monety użytkowej i środka wymiany.

Mina jest podobna do Bitcoina, z wyjątkiem tego jak obsługuje transakcje, ale wykorzystuje również model konta używany w Ethereum.

Różnica między Bitcoinem a Ethereum polega na tym, że stan łańcucha bloków Bitcoin zawiera listę niewydanych monet, podczas gdy stan Ethereum składa się z sald kont.

Natomiast Mina używa "udowadniacza" (snarkera), odpowiednika górnika, dzięki któremu upewnia się, że każdy blok jest zgodny ze stanem.

Mina wykorzystuje Ouroboros Samasika, rodzaj mechanizmu PoS specjalnie zaprojektowanego dla zwięzłych zdecentralizowanych sieci, ponieważ pozwala na ładowanie początkowe z bloku genesis.

Zwięzłe blockchains spełniają dwie główne funkcje: weryfikację i aktualizację. Weryfikacja dotyczy konsensusu, podsumowania blockchaina i bloków, podczas gdy funkcja aktualizacji współdziała z konsensusem i podsumowaniem łańcucha.

Oprócz powyższych implementacji, projekt wykorzystuje stan skanowania równoległego do optymalizacji szybkości przetwarzania transakcji, grupuje on niesprawdzone bloki i przypisuje procesy do równoległych testów.

Mina ma na celu zrewolucjonizowanie obecnego świata blockchain, w którym większość platform ma weryfikatorów, takich jak górnicy/stakerzy i klienci, którzy działają jako strony trzecie podczas weryfikacji transakcji.

Mina stosuje inne podejście. Ma wielu uczestników, z których każdy obsługuje określoną funkcję w zdecentralizowanej sieci.

Trzy główne role to: weryfikatorzy, twórcy bloków i snarkerzy.

• Weryfikatorzy
• Weryfikatorzy współdziałają z zk-SNARKS, które zajmują się certyfikacją informacji konsensusu. Każdy użytkownik protokołu Mina jest uważany za weryfikatora, Wystarczy, że jego urządzenia mogą obsłużyć łańcuch o wielkości 22 KB i wytrzymać kilka milisekund czasu przetwarzania.

Twórcy bloków przybierają postać blokujących lub górników i zdobywają nagrody blokowe oraz za opłaty transakcyjne. Co ciekawe, protokół nie ogranicza zachęt dla twórców bloków. Ta kategoria uczestników Mina może otrzymywać monety od innych użytkowników protokołu.

Oprócz łączenia transakcji w bloki, twórcy bloków muszą również SNARK(ować) równoważną liczbę wcześniej zatwierdzonych transakcji, ponieważ niewykonanie tego podczas produkcji bloku doprowadziłoby do niekompletnych bloków i odrzucenia ich przez inne węzły.

Jeśli twórca bloków chce włączyć 10 transakcji do łańcucha, musi również dokonywać transakcji SNARK z przodu kolejki. Twórcy bloków mają też możliwość stworzenia SNARKA lub użycia tych wygenerowanych przez specjalną grupę uczestników zwaną snarkerami.

Snarkerzy, zwani również proverami, produkują zk-SNARK wykorzystywane do weryfikacji transakcji.

Twórcy bloków płacą snarkerom z ogólnych opłat transakcyjnych, które otrzymują za dodanie nowych bloków. Jednak, aby kwalifikować się do otrzymywania opłat, muszą złożyć oferty. Zauważ, że zk-SNARK snarkera musi być używany w bloku, podczas gdy twórca bloku, który go używa, jest odpowiedzialny za stworzenie odpowiedniej zachęty dla snarkera.

Stwarza to strukturę ekonomiczną, w której wielu snarkerów może składać oferty związane z tą samą transakcją. Natomiast twórcy bloków liczą na zyski i wybiorą ofertę z najniższymi opłatami. W związku z tym snarkerzy stają przed wyzwaniem produkowania jak najtańszych SNARKSów.

Proces rozpoczyna się od zainicjowania przez użytkownika transakcji, po czym trafia ona do mempool, puli ważnych, ale niepotwierdzonych transakcji.

Następnie snarkerzy przejmują kontrolę, tworząc dowody (w tym wypadku - SNARKS). Proces następuje po wyborze twórcy bloku (BP) do łączenia transakcji w blok. Zwróć uwagę, że BP sprawdza mempool w celu uzyskania zyskownych transakcji.

Następnie BP wybiera SNARK zgodnie z zasadami mechanizmu konsensusu.

Zwróć uwagę, że twórca bloków przegląda oferty w poszukiwaniu najtańszego SNARK. Ponadto ostatnio dodane transakcje mają zaktualizowaną księgę zamówień SNARK.

Następnie nadszedł czas, aby włączyć SNARKS do bloku, dodać blok do łańcucha i zaktualizować sieć. Transakcje snarked są usuwane z łańcucha, aby pomóc w utrzymaniu stałego rozmiaru protokołu.

Wtedy twórca bloku aktualizuje zk-SNARKS protokołu.

W końcu nowy blok staje się niezmienną częścią łańcucha.